”Waarom ga ik iedere morgen met plezier naarmijn woningcorporatie?”
”Ik vind het gewoon hartstikke leuk om te werken voor de doelgroep”, ”mensen kunnen helpen geeft mij een goed gevoel”, ”problemen oplossen, vind ik leuk”.
In teamtrainingen start ik vaak met de vraag: “Waarom kom je iedere morgen je bed uit om naar je werk te gaan?”. Veel teamleden hebben daar een duidelijk antwoord op. Ze moeten er niet aan denken om niet de dagelijkse gang naar de werkplek te maken. Het werk is zinvol, de meeste collega’s zijn plezierig en de arbeidsvoorwaarden zijn goed.
Verbetering is natuurlijk wel mogelijk. “Leidinggevenden moeten beter luisteren”, “buitendienstmedewerkers moeten terugbellen”, “KCC’s moeten beter doorvragen” en “waarom hebben we nu weer een reorganisatie?”.
Teams en teamleden vinden het lastig gehoord en begrepen te worden. Hoe beïnvloed je het gedrag van je leidinggevende, je directe collega of je collega’s van het andere team.
Individuele teamleden bepalen het succes van het team.
Teams kunnen als team prima benoemen wat ze willen verbeteren, maar individuele leden vinden het lastig er een vervolg aan te geven. Het is moeilijk om belangrijke vragen aan leidinggevenden en collega’s te stellen. Het is vervelend anderen feedback op hun gedrag te geven. Ondanks de collegiale sfeer binnen corporaties hebben mensen moeite om elkaar te bevragen en feedback op gedrag te geven: vertrouwen te hebben in wat de ander er mee doet.
In veel van onze projecten analyseren we persoonlijk gedrag en trainen we vaardigheden op individueel niveau en in teams, om tot verbetering te komen.
Natuurlijk helpt het om via verandering van systemen en procedures tot verbetering te komen. Maar verandering beklijft alleen als ook mensen veranderen. Mensen veranderen alleen als zij dat zelf willen. Wie dit niet als uitgangspunt van zijn veranderproces neemt, blijft eeuwigdurend processen en systemen veranderen.